Тие ги отклучуваат вратите, го потврдуваат идентитетот на корисникот или прават мали трикови.


Софтверскиот инженер Миана Виндал има околу 25 импланти под кожата – од магнети до РФИД технологијата. Во најголема мера, овие импланти не се забележливи, но можат да се користат за некои дејства кои го олеснуваат секојдневниот живот и работа.

РФИД овозможува технологија за скенирање, како што се разни картички за верификација или услуги „допрете за да платите“. Технологијата првпат беше патентирана во 1970-тите, но и покрај нејзиниот потенцијал да биде корисен, имплантите RFID сè уште не го достигнале својот целосен потенцијал.

Сепак, овие импланти не се магични.

„Имплантите со чипови не работат како во холивудските филмови. Тие не се ниту активни ниту функционални кога нема читател во близина“, вели Амал Графстра – основач на услугата за биохакирање и имплантација Dangerous Things.

Тоа значи дека опсегот на употреба на РФИД импланти е доста ограничен, бидејќи тоа е главно основна технологија, па корисникот би морал да се хакира самиот себе за да биде корисен. Технологијата во моментов најчесто се користи како клуч – како картичките на Tesla за отклучување автомобили.

Компаниите во моментов истражуваат начини како да користат РФИД импланти како безбедносни алатки. Постои вродена ранливост поврзана со РФИД технологијата, бидејќи бара акредитиви за пристап кои можат да бидат подложни на кражба. Но, имањето на овие ингеренции како имплант барем спречува некој лесно да ја украде вашата пристапна картичка или информации.

„Шансите некој да може да ги скенира вашите ингеренции без ваше знаење веројатно не се толку големи. Не може да ви ја украде раката, барем не без мачета“, вели Миана Виндал во едно интервју.

Дополнително, како што верификацијата станува поважна во спречувањето на неовластен пристап до сметките, овие импланти може да се користат за докажување на идентитетот на корисникот. Компаниите сакаат помалку да се потпираат на двофакторна автентикација за клучевите за пристап, така што ќе биде можно да се добијат тие ингеренции под кожата на корисникот.

Може да се вметне клуч за пристап во имплант на чип што го потврдува идентитетот, наместо да се користи хардверски клуч што може да се изгуби или потврда на текстуална порака што може да се користи за измама.