Ние користиме QR кодови секој ден, но дали знаете од каде доаѓаат?


QR кодот е тип на матричен баркод (или дводимензионален код) првично дизајниран за автомобилската индустрија. Релативно неодамна, системот стана популарен надвор од оваа индустрија поради неговата брза читливост и можноста за големо складирање на податоци.

Кодот се состои од црни модули распоредени во квадратна шема на бела позадина, а кодираната информација може да се состои од какви било податоци.

Измислен во 1994 година од подружницата на Тојота „Denso Wave“ за брзо следење на возилата и деловите низ процесот на производство, QR-кодовите сега почесто се користат за најавување на веб-страници или Wi-Fi мрежи, споделување информации за контакт, плаќања преку мобилни телефони или складирање на податоци за авионските и билетите за воз на телефон и други уреди.

QR-кодовите (кратенка за Quick Response codes) беа меѓународно стандардизирани во 2000 година, а корисниците на мобилни телефони во Јапонија веќе нашироко ја прифатија технологијата до 2002 година.

Иако „Denso Wave“ сè уште има патенти за технологијата, QR-кодовите се бесплатни за секој да ги користи без такси за лиценца се додека интелектуалната сопственост се користи во рамките на дефинираните ISO/JIS стандарди.

Како и со секој друг сличен код, интеракцијата со QR-кодот е доволно едноставна: скенирајте ја со сензор за слика како камерата на вашиот паметен телефон и апликацијата што ја користите ќе го претвори кодот во бинарен, а потоа ќе прикаже информации или ќе изврши некоја акција.

Има безброј апликации посветени на читање QR-кодови, но многу популарни апликации почнаа да интегрираат скенери за одредени функции.