Примирје за Божиќ: Фудбалот дента беше посилен од војната

Германски и британски војници на 25 декември 1914 години на воен фронт примирјето го започнале со фудбал

На 25 декември 1914 година во ничија земја германски и британски војници играле фудбал за примирје

Времето околу Божиќ и за време на овој празник е резервиран за една од најневеројатните приказни, фудбалски натпревар во ничија земја што го играа германски и британски војници среде војната. Станува збор за настан кој на Божиќ му даде посебен шарм, настан кој е симбол на хуманоста и доказ дека заедништвото може да спречи и стави крај на војната, барем на кратко.

Официјално, немаше примирје на Божиќ 1914 година. Но, записите и дневниците од тоа време велат поинаку. Дури и УЕФА ја одбележа стогодишнината од Божиќното примирје, во кое војниците на Бадник доброволно ја завршија војната и играа фудбал.

Пред Вембли се наоѓа споменик од тој неверојатен натпревар кој замина во историјата.

Европа беше опседната со фудбалот до летото 1914 година.

Блекбурн беше шампион во Англија, Фирт го освои шампионатот во Германија. Вулвич Арсенал го смени името во само Арсенал, а најголемото дерби во Загреб беше помеѓу ХАШК и Конкордија. Британците веќе имаа 5.000 професионални фудбалери, а кога започна Првата светска војна, многу од Британците ги земаа топките со себе. Мислеа дека војната брзо ќе заврши, но не беа во право.

До декември 1914 година, британските и германските војници беа вградени во ровови од Северното Море до француско-швајцарската граница. Во градот Фрелингиен на северот на Франција продолжија жестоките и безмилосни борби. Иако звучи како сценарио за холивудски филм, бројните записи и фотографии од повеќе извори покажуваат дека „Божиќниот натпревар“ всушност бил одигран.

– Излеговме од рововите и видовме германски војник како шутна топка и сите веќе игравме фудбал – открил во воениот дневник Јоханес Ниман, командант на 133-от британски саксонски полк.

Германските војници почнаа да ги украсуваат рововите на Бадник. Во затишјето на пукањето, тие пееле божиќни песни. Бидејќи на некои места рововите не биле ни 100 метри, британските војници го слушнале ова. Така и тие почнале да пеат.

– Еј! Од каде си – ги прашал Британецот германски војник.

– Дојди и види – гласел одговорот од британскиот ров.

И така почна. Спонтано и на шега.

Ова го открил капетанот Роберт Хамилтон од Кралскиот баталјон Ворвикшир, чијшто целиот баталјон загина четири месеци по божиќната игра во германски хемиски напад.

Кој победи? – Германците тврдат дека се тие, Британците секако не се согласуваат. Наводно тој ден се одиграле неколку натпревари. Двете страни имале по еден професионалец.

Наредникот Џејмс Којл играл за Шкотски Албион и ја преживеал војната. Германците го имале Алберт Шимд кој играл за третолигашот Fussballclub 02 Schedewitz, кој починал две години подоцна.