На оддалеченост од 25 светлосни години од Земјата се наоѓа Fomalhaut, една од најсветлите ѕвезди на ноќното небо. Системот Fomalhaut го привлекува вниманието на астрономите со децении, но тие дури сега го разбираат подобро благодарение на вселенскиот телескоп James Webb.


Во студијата објавена во списанието Nature Astronomy, група научници составена главно од астрономи од Универзитетот во Аризона и лабораторијата за млазен погон на НАСА, тврдат дека системот Fomalhaut е многу покомплексен од претходно проценето.

Астрономите од 1983 година знаат дека 440-милиони години стариот Fomalhaut е опкружен со отпадна прашина, но тие не очекуваа дека ќе има три различни полиња со отпад околу ѕвездата. Едно од нив, кое е најблиску до Fomalhaut, е слично на астероидниот појас во нашиот Сончев систем, но е многу поширок од очекуваното. Како што пишува New Scientist, внатрешниот астероиден појас на Фомалхаут се протега од околу седум астрономски единици од ѕвездата до околу 80 астрономски единици. Тоа е околу 10 пати пошироко од очекувањата на астрономите за внатрешниот астероиден појас.

Сепак, ова не е најинтересната карактеристика на системот Fomalhaut. Надвор од неговиот внатрешен астероиден појас се наоѓа втор појас со ѓубре кој е наведнат за 23 степени во однос на сè друго во орбитата на ѕвездата.

„Ова е навистина уникатен аспект на системот“, изјави Андрас Гаспар, водечки автор на студијата, за Science News. Тој додаде дека навалениот појас може да биде резултат на планети кои орбитираат околу Fomalhaut, а астрономите сè уште не ги откриле.

„Појасите околу Fomalhaut се еден вид мистерија. Каде се планетите? Мислам дека не е погрешно да се каже дека има навистина интересен планетарен систем околу ѕвездата“, рече Џорџ Рике, еден од астрономите кои учествувале во истражувањето.

Сепак, тоа не е се. Уште подалеку од Fomalhaut се наоѓа надворешен прстен од отпад сличен на Кајперовиот појас на нашиот Сончев систем. Вклучува карактеристика што Гаспар и неговите колеги ја нарекоа Големиот облак од прашина. Не е јасно дали оваа карактеристика е дел од системот Fomalhaut или нешто што сјае подалеку, но астрономите се сомневаат дека настанала кога се судриле две вселенски карпи широки повеќе од 400 милји (640 километри).

Гаспар и компанијата веруваат дека три или уште повеќе планети со големина на Уран и Нептун би можеле да орбитираат околу Fomalhaut. Тие моментално ги анализираат сликите од телескопот James Webb кои може да го откријат постоењето на овие планетоиди.